colloquia Herbipolensia - Capitulum prīmum

in quō Curtius et Gracchus adolēscentēs loquuntur.

Petrus Popo. Colloquia de Scholis Herbipolensibus. Dr. Georg Schepss. Wuerzburg. A. Stuber's Buch und Kunsthandlung. 1882.
Source: Stoa.org
This version created by Meagan Ayer for Dickinson College Commentaries, 2024.

Petrus Popo. Colloquia dē Scholīs Herbipolensibus.
Persōnae
Curtius, Gracchus
Curtius
Salvē frāter!
Gracchus
Grātēs agō permaximās.
Curtius
Unde tibi iter est?
Gracchus
Dē Schweinfurt.
Curtius
Quōrsum tibi animus est?
Gracchus
Ad urbem Diānae.
Curtius
Quaenam haec urbs, quam tū Diānae urbem appellās?
Gracchus
Furcifer, hē, huiusce urbis nōmen fūgit, in quā moram habēs?
Curtius
Minimē, at nostrī hanc Herbipolim vocitant.
Gracchus
Iam ipsam eam Diānae urbem appellō.
Curtius
Aliēna mihi rēs est nōmen nec prius audītum. Dīc ergō, optimē frāter, cūr eō nōmine appellanda venit?
Gracchus
Dīcam.
Curtius
Et otius fīat.
Gracchus
Nam eā in urbe aliēnō quōdam rītū ac gentīlium mōre deam quandam Diānam appellātam suīs ōlim victimīs sacrificiīsque decorārunt, ac in arce Diānae, quam modo dīvae virginis Mariae collem appellāmus, ab illā ipsā velutī ā patrōnā urbs nōmen accēpit.
Curtius
Probe nārrās remque vērisimilem. Equidem saepenumerō vēridicā quādam ex vetustissimōrum cēperim relātiōne deam ipsam Diānam ā maiōribus nostrīs gentīlibus in nostrā urbe plūrimā laude habitam; itidem ōrātōrēs nostrī ad vulgum dē Gospirtō Franciae Orientālīs duce affirmant; sed cūr Herbipolim dictam putās, mī Gracchī?
Gracchus
Crēdō, quod ab herbārum odōriferārum plūrālitāte; nam in eā ipsā urbe huiuscemodī herbae plūrimum abundant.
Curtius
Optimē dīcis.
Gracchus
Ea ā praeceptōre meō superiōribus cēperim diēbus.
Curtius
Quis iter hoc ēgisse permōvit aut quō animō hūc profectus es?
Gracchus
Ēō animō, quō adolēscentēs bonārum artium mercātūram proficīscī dēbent.
Curtius
Eās ipsās in nostrā urbe reperiēs.
Gracchus
Sed lūdōs puerōrum in eā fore urbe plūrēs audiō.
Curtius
Rēctē sānē, plūrēs sunt.
Gracchus
Quem inter cēterōs optimum praedicās, mī frāter?
Curtius
Quem Novum Monastērium appellant.
Gracchus
Ob quās rēs?
Curtius
Dīcam. Nam in eō dīligentiā praeceptōrum ac assiduitāte labōrum doctiōrēs ēvādunt adolēscentēs mōrumque gravitāte ergā omnēs hominēs ita praeditī sunt, ut nīl suprā.
Gracchus
Id quidem admodum laudandum probandumque existit.
Curtius
Sīc est; etenim illa apud vulgum probantur plūrimum suōsque gnātōs in eum ipsum lūdum līterārum facile locitant.
Gracchus
Estne alter, mī Curtī, lūdus puerōrum apud vōs ?
Curtius
Est rēvērā.
Gracchus
Quō nōmine venit nōminandus?
Curtius
Hunc ad Summum appellant.
Gracchus
Nōmine certē hic lūdus maiōre laude dignus est quam lūdus quem Novum Monastērium dīcis.
Curtius
Quō pactō, mī Gracche?
Gracchus
Dīcam ē vestīgiō.
Curtius
Fīat.
Gracchus
Nam id quod summum est, nūlla alia opus habet virtūte ad suī cōnsummātiōnem ac perfectiōnem.
Curtius
In quā tū summum accipis repraesentātiōne?
Gracchus
Sīc putō, in summō virtūtis culmine.
Curtius
Haud ita accipiēs.
Gracchus
Quōnam pactō id fierī dēbet, dicās.
Curtius
Summum aiō in sermōne nōn latīnō, sed vernāculō: - nōn summā doctrīnā, sed ignōrantiā, nōn summā virtūte, sed vitiō.
Gracchus
Aliēna mihi sententia est. Sed optimē frāter, nunc quidem fatīgātus itinere dīversōrium petam.
Curtius
Quod igitur intrābis?
Gracchus
Id quidem ad Vulpēculam in Lacū Tartareō appellant.
Curtius
Meritō; nam hūmānus hospes, ipsa quoque hospita haud minōre benevolentiā existit.
Gracchus
Valē, mī frāter!
Curtius
Et tū!