Paedalogia - Dialogus Trīcēsimus Tertius

Unde tū tē prōripis, Gregorī? Aut ubi hanc corōnam rosāceam es nactus?

Ē forō vēnī, mī Basilī, ubi sertum hōc nummō mihi coemī.

At in quem ūsum?

Animus est eam corōnam capitī impositam gestāre. Nōnne vīle tibi vidētur tot rosās ūnicō nummulō parārī?

Et tē tantum asinum nōn pudet puerōrum rītū corōnātum incēdere?

Pudēret? Grandēs nātū et cānī etiam hīc gerunt.

Nihilō ergō sunt graviōrēs; forsan hunc mōrem ā Graecōrum mollitiē sūmpsērunt, quōs apud Homērum subinde καρηκομόωϝτας audiō dīcī.

Unde sūmpserint, equidem nesciō; hoc sciō, quod gestant.

Num sōlās rosāceās gerunt an et violāceās pariter et līliāceās aut etiam rosmarīnō vel amāracō intertextās?

Omnīs generis flōrēs atque adorāmenta concinnant.

Faciant, ut lubet; ego nihilī pendō istās nūgās: tantum abest, ut pretiō emere velim. Quodsī pecūnia superesset, vernum būtȳrum emere mālim; hoc enim in alimentum cēderet, cum sertōrum, sī odōrem excipiās, nūllus plānē sit ūsus.