Paedalogia - Dialogus Trīcēsimus Quārtus

Utinam ālās mihi sūmere licēret, ut hinc domum āvolāre possem! Etenim nimis quam cupiō crāstinum diem in patriā trānsigere: quam facultātem magnō emere nōn recūsārem.

Quid hic sibi vult? Tū tē homine exūtō in volucrem mūtam vīs dēgenerāre? Aut quid novī accidit, quod tam repentīnum tuum iter postulet?

Rogās? Nescīs crās fēriās agī dīvī Urbānī?

Novī; sed quid tum?

Hunc dīvum eōdem paene rītū et iīsdem caeremōniīs colunt nostrātēs, quibus ethnicī ōlim Bacchum, ut quae illīs erant Bacchānālia, nōbīs paene sint Urbanālia.

At in quem ūsum faciunt haec Chrīstiānī?

Putant hōc dīvō sīc plācātō fēlīcius prōvenīre ūvās.

Ō stolidōs hominēs, quī sānctōrum nūmina crāpulīs ac compōtātiōnibus dēmerērī sē crēdunt, cum illī abstinentiā et sōbrietāte prīncipī Deō placuerint.