Paedalogia - Dialogus Duodēvīcēsimus

Age, mī Conrāde, quō canticō per hanc hiemem stipem colligēmus? Etenim in hāc urbe mōs est, ut scholasticī aliquot coniūnctim compositīs in hōc cantilēnīs dīvitum convīvia exhilarent.

Tuum hoc fuerit disquīrere, quī reī mūsicae perītiam habēs quīque huius scholae melius quam ego tenēs.

Quandō in mē hanc cūram reicis, aliquid minimē vulgāre dispiciam. Sed diē ab hinc octāvō quid fierī soleat, nōstī?

Dīc quid?

Erunt tum fēriae praecīdāneae dīvī Martīnī.

Quid tum?

Est tunc messis nōbīs scholasticīs ūberrima, siquidem in eius diēī vespera nōn esculenta sōlum nōbīs largius solitō dantur, sed et stipem egēnīs darī ōstiātim est receptum.

Bene mēcum agētur, quandōquidem corrāsūrum mē spērō, quō hiemem commodius trānsigere valeam.

Ita spērō quidem; quārē ad tempus ut praestō sīs, vidē.