Paedalogia - Dialogus Decimus Quīntus

Henricus et Fridericus dē lūdendī ratiōne aiunt.

Persōnae
Henricus, Fridericus
Henricus
Tū nōbīscum pilā lūdēs, Friderice? An cum istīs cursū māvīs certāre?
Fridericus
Māllem cum ūnō et alterō iūcundō sodālī dēambulātum īre.
Henricus
Quīn tū ante paulisper pīlā collūdis? Posteā et nōs ūnā tēcum dēambulābimus.
Fridericus
At ego huiusce lūdī nōn admodum sum perītus, nam nec cautē pilam mittere nec missam manū satis certā excipere sufficiō.
Henricus
Nihil est, quod hāc grātiā sīs sollicitus: ipsa reī exercitātiō tē satis quid factō opus sit admonēbit. Quod sī hinc modīs omnibus abhorrēs, age lūdum minōris negōtiī, nempe globulārem incipiāmus.
Fridericus
Quandō ita vultis, nōn recūsō, tametsī praeter rīsum spectantium nihil mē lucrātūrum sciō. Siquidem ubi deciēs aberrārō, vix semel tandem feriō idque cāsū magis quam arte.
Henricus
Nōn magnī refert in hōc certāmine, vincās an vincāris; neque enim caput agitur aut prō pecūniā certātur.