Paedalogia - Dialogus Decimus Quārtus

Quīn surgis, Sulpicī? Iam tintinnābula ultimum dīlūculāris sacrificiī signum dedērunt, et nōn ignōrās, quantā hominum frequentiā hoc sacrum peragātur, ut flāgitium plānē sit nōs in tempore nōn adesse.

Iamiam surgam, tametsī caput adhūc sopōrē grave sentiō ; utinam licēret ad satietātem usque dormīre ! Imitārer certē hodiē Horātiānōs illōs iuvenēs, quibus pulchrum vidētur in mediōs dormīre diēs.

At ego tē diūtius nōn opperior, nē haec mora mihi plāgās lucrīfaciat. Ego hinc abeō ; tū, quandō lubet, sequere aut tuō perīculō dormī.

Iamiam tē comitābor; nē festīnā tantopere.

Nihil moror: nunc nōn est nūgandī locus ; ā prandiō vērō, ubi prō mōre nōbīs ā studiīs remissiō data fuerit, nūgābimur.