Praetextata Latine Loquendi Ratio - Colloquium Vīcēsimum Nōnum

Quam rem tēcum agitās, ō bone?

Quam vidēs.

Videō tē calendārium versāre manibus, tē diārium voluere atque revoluere. Videō tē ephemērida contāctāre manibus, tē percurrere fastōs, eōsque rursum prōrsum oculīs pervolītāre.

Sīc est.

Mīror quam tēcum ratiōnem ineās, quārum rērum subdūcās calculum. Quid age computās? quantum vītae spācium ēmēnsus sīs, an quantum adhūc ēmēnsūrus? quot annōs vīvendō exēgeris, an quot adhūc exāctūrus? quantum temporis vītā hāc fūnctus sīs, an quantum adhūc fūnctūrus?

Lūdis et iocōs agitās. Quō pactō subdūctiōne ūllā queam istud hinc cōnficere atque colligere? Sed hās ratiōnēs mēcum cōnferō, hōc subdūcō, et ad calculum vocō, quot diēs hinc absint encōeniōrum fēriae. Crās agendōs velim illōs diēs: tum dēmum fēriārēmur ā studiīs, neque danda esset opera litterīs, neque lūdus litterārius esset nōbīs adeundus, nec frequentandus.

Quod amant hominēs, sibi somnia fingunt. Ego velim decem adhūc diēs abesse fēriās istās. Atque eō sum tē dītior, quod vōtī meī sim compos, tū vērō tuī nōn item: quod optātīs ego quidem meīs, tū vērō nōn potiāre tuīs: quod cupiditātī satisfactum sit meae, nōn tuae: quod ego nōn inānī cupiditāte; tū vērō dūcāris sterilī et vānā.

Semper mē lūdōs et dēliciās facis.

Tū tēmetipsum ut sciās ō bone lūdificāris, tibīque impōnis et dās verba, quod semper remīssiōnis quidem tempora somniās, eaque longō dēsīderiō exspectās: rārō autem, quandō tempus dīligentiam postulat, litterīs invīgilās, quasi lūdendī duntaxat nōn studendī in lūdum sīs litterārium datus. Et quod gravius est, optās adesse fēriās dēdicātī templī, duntaxat animī laxandī, et ā litterīs fēriandī, nōn autem dīvīnīs rēbus operae dandae grātiā. Ī sī vōlēs igitur, et vel aetātem, vel ad satiētātem lūditō. Ego meīs mē reddam mūtīs magistrīs, et cuius grātiā hūc dēstinātus sum, sēdulam litterīs operam dabō, quaeramque mihi studiōsiōrēs contubernālēs, quibuscum rem habeam, et familiāritātem agam.

Vade quō vōlēs, nōn moror tuam īnsolentiam. Vidēris tibi valdē studiōsus et valdē doctus, mēque contemnīs prae tē, quī tuus est tumor, tuaque animī ēlātiō. Mihi vērō videor ērudītiōne tibi nōn longē cēdere. Sī velim, habeam abundē quod tibi respōnsem. Sed nōlō tibi patruus esse, nec feram ut tū sīs mihi. Valeant quī inter nōs dissidium volunt.