Colloquia Scholastica - Liber Tertius - Colloquium Duodevicesimum
Persōnae:
Cāius, Praeceptor
Cāius, Praeceptor
Cāius
Licetne prōdīre?
Praeceptor
Quō?
Cāius
Domum.
Praeceptor
Hem! tam saepe īre domum?
Cāius
Māter iusserat, ut ego et frāter sē adīrēmus hodiē.
Praeceptor
Cuius reī grātiā?
Cāius
Ut ancilla vestīmenta nōbīs excuteret.
Praeceptor
Quid istud? Suntne vōbīs pediculī?
Cāius
Et multī quidem.
Praeceptor
Cūr uxōrem meam nōn admonuistis?
Cāius
Nōn ausī sumus.
Praeceptor
Quasi vērō illa sit usque adeō difficilis. Ancillam habet ea potissimum
grātia, ut vestram omnium cūret munditiem: nec vōs ignōrātis illud; sed
gaudētis mātris invīsendae occāsiōnem vōbīs darī. Vōs igitur manēte; crās
ego cūrābō, ut vōbīs excutiantur vestēs.
Cāius
Sed māter nōs obiūrgābit.
Praeceptor
Egomet eam plācābō; quiēscite.