Colloquia Scholastica - Liber Tertius - Colloquium Alterum et Tricesimum

Salvus sīs, praeceptor.

Auspicātō advenīs: quid nūntiās?

Ōrat tē pater meus ut animī causā eāmus ūnā in hortōs suōs suburbānōs.

Ad eam rem nōs invītat serēnitās, et nunc sumus fēriātī. Sed quid illīc aspectū iūcundum vidēbimus?

Variās et pulchrās arborēs cum suīs frūctibus, item herbārum et flōrum mīram varietātem.

Nihil est illīs rēbus hōc tempore iūcundius.

Ea est Deī ergā nōs beneficentia.

Quam quidem assiduīs laudibus prōsequī dēbēmus.

Sed vereor nē patrī in morā sīmus.

Tantisper expectā dum togam mūtō ut sim ad ambulandum expedītior. Iam parātus sum, nunc eāmus. Sed estne domī pater?

Prae foribus nōs expectat.

Bene rēs habet, vidē ut eum decenter salūtēs.

Dē hōc, tē docente, saepe admonitī fuimus.