Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Tricesimum Quartum

Persōnae:
A., B.
A.
Mīror ego quid tibi velīs; tū ferē semper es ōtiōsus, aut garrīs, aut ineptīs.
B.
Quid vīs faciam?
A.
Ut studeās dīligenter.
B.
Cūr mē istud monēs?
A.
Prō meō in tē amōre, tuāque ūtilitāte.
B.
Frūstrā monēs.
A.
Quid ita?
B.
Quia nōn est mihi animus in līterīs.
A.
Quid ergō vellēs?
B.
Discēre aliquam artem aptam ingeniō meō.
A.
Iamne cōgitāstī quaenam ars tibi placeat potissimum?
B.
Iamprīdem.
A.
Cūr ergō patrem nōn admonēs?
B.
Nunquam ausus sum.
A.
Cūr nōn?
B.
Vereor ut mihi īrāscātur.
A.
Rogā praeceptōrem, ut illī dīcat.
B.
Īmō tē ōrō, dīc tū ipse praeceptōrī meīs verbīs: nam verēcundia mē impedit. Faciēsne quod rogō?
A.
Faciam certē, idque libentissimē. Valdē enim taedet mē vidēre tē adeō remissum.
B.
Ō quam mihi grātum fēcerīs!
A.
Sed praeceptor tē appellābit.
B.
Quid tum? Oblāta occāsiō mē audācem reddet ad mentem meam līberē aperiendam.
A.
Rēctē iūdicās.
B.
Tū igitur fac prōmissī meminerīs: deinde renūnciā mihi quid ille responderit.
A.
Aliōquīn essem tibi nūncius inūtilis.