Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Sexagesimum Sextum
Persōnae:
G., H.
G., H.
G.
Vīsne permanēre in istā ignōrantiā;
H.
Āvertat Deus!
G.
Quid igitur faciēs?
H.
Dā mihi super hāc rē cōnsilium, quaesō.
G.
Imprīmīs Deum saepissimē et ex animō precāre; deinde semper attentus estō:
hoc est, dīligenter audītō quicquid docētur, sīve praeceptor loquātur,
sīve aliquid reddant condiscipulī tuī; postrēmō chāritātem dīligenter
cole.
H.
Quibus modīs?
G.
Nēminem neque laeditō, neque offenditō; nēminī invidētō; nēminem odiō
habētō; sed contrā, omnēs dīlige tanquam frātrēs; ac bene omnibus, quoad
poteris, facitō.
H.
quid illa mihi cōnferent ad studiōrum prōfectum?
G.
Plūrimum.
H.
Quōmodo?
G.
Sīc enim Deus tibi illūminābit ingenium, memoriam, ac caeterās animī dōtēs
augēbit; dēnique studia tua ita prōmovēbit, ut maiōrēs in eā rē prōgressus
indiēs faciās.
H.
Cōnsilium mihi sānē dās optimum, utinam in Deī ipsīus glōriam utī perpetuō
valeam, tibique aliquandō referre grātiam!
G.
Nōn optō, ut mihi aliud grātiae eō mōre referās, nisi ut Deum saepenumerō
laudēs, studiaque honesta semper prōsequāris, atque ita ad dīvīnārum
līterārum cognitiōnem tandem perveniās.