Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Quintum Decimum

Siste parumper gradum, Lamberte; quō properās?

Rēctē domum.

Quid eō?

Māter mē vult paucīs convenīre.

Nescīs quamobrem?

Nesciō, nisi forte ut vestīmenta hyberna mihi facienda cūret.

Istud est vērisimile; iam enim īnstat hyems.

Iam vīsa sunt gelicidia, et glaciēs etiam alicubi.

Hīs diēbus vīdī in forō montānōs quōsdam, quī dīcēbant magnam vim nivium dēcidisse superiōre hebdomade, cum hīc intereā lentās pluviās tantum vidērēmus.

Ego quoque id ipsum audīvī domī nostrae ex rūsticīs, quī trīticum nōbīs advēxerant. Sed cōgor abrumpere sermōnem, nē mihi īrāscātur māter.

Sed heus tū, mī Lamberte, adfer mihi domō aliquot ūvās: nam amplissima fuit vōbīs vīndēmia.

Adferam (ut spērō) utrīque nostrum affatim, nisi sī quid forte māter īrāta est mihi.

Istud āvertat Deus.