Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Quartum Decimum

Quandō profectūrus es domum?

Crās, Deō iuvante.

Quis iussit?

Pater.

Quandō autem iussit?

Ad mē scrīpsit superiōre hebdomade.

Quō diē līterās accēpistī?

Diē Veneris.

Quid continēbant praetereā līterae?

Omnēs rēctē valēre, proximīs diēbus initium fore vīndēmiae.

Ō fortūnātum, quī vīndēmiātum properās!

Vīs dīcam patrī meō ut tē accersat?

Quam grātum mihi facerēs, sed vereor ut nōlit.

Īmō gaudēbit, cum propter nostram coniūnctiōnem, tum vērō quia et Latīnē colloquendō nōs exercēbimus, et dē studiō ūnā interdum cōnferēmus.

Ōh! gaudiō tōtus exsiliō. Amābō tē, id cūrā, mī animule.

Sentiēs: interim Deum precēmur, ut dicta et cōnsilia nostra vertat in glōriam suī nōminis.

Bene monēs, et certē ita expedit facere.