Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Quadragesimum Sextum

Mihi nōn vidēris nimis occupātus.

Mediocriter.

Quid sī mihi exacuās duās aut trēs pennās?

Satis sit tibi, sī ūnam acuerō in praesentiā. Suntne novae?

Novae quidem; sed parā tē usque dum acuantur: iam enim laevigāvī, caudam rescidī, dētrāxī plūmulās.

Ostende: profectō sunt optimae, et ad scrībendum aptissimae.

Unde istud nōstī?

Quia sunt caule amplō, firmō, et nitidō: nam mollēs, et quae caulem breviōrem habent, parum sunt ad scrībendī ūsum habilēs.

Gaudeō mē ūtiliter ēmissē.

Nōn abs rē; sed quantī?

Prō hīs tribus dedī quadrantēs duōs.

Singulās igitur bīnīs ēmistī denāriolīs.

Rēs appāret.

Est vīle pretium prō reī bonitāte: dē quō ēmistī?

Dē quōdam circumforāneō.

Apud huius oppidī mercātōrēs singulae, et quidem minus bonae, vēnduntur sextantibus.

Et tamen audent interdum dīcere, plūris sibi cōnstāre Londīnī.

Ea ferē est mercātōrum cōnsuētūdō; ‘Nihil enim prōficiunt, nisi admodum mentiantur’, ut ait Cicerō.

Sed age, nē tē diūtius remorer, agamus quod īnstat.

Cito expedierō: aspice mē dīligenter, ut discās aliquandō.

Aspiciō intentīs oculīs; sed mihi opus esset spatiō paulō longiōre.

Istud ergō fīet in cubiculō, sī quandō mē velis invīsere.

Quō tempore?

Post scholae missiōnem, hoc est, hōrā nōnā mātūtīnā, vel quārtā pōmerīdiānā. Nunc habēs pennās duās, rēctē (nī fallor) in ūsum tuum accommodātās. Hanc tertiam in aliud tempus tibi integram servābis.

Accipe tibi, sī placet.

Quīn tibi servā; domō adferuntur mihi satis multae.

Agō tibi quantās possum grātiās: valē.

Incolumem tē cōnservet Deus. Sed heus, nē parcās unquam labōrī meō.

Tū quoque et mē et rēbus meīs vicissim ūtere, sī quid opus fuerit. Iterum valē.