Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Quadragesimum

Cūr sōlus rīdēs?

Quid tua?

Quia fortasse rīdēs mē.

Unde tibi orta est ista suspīciō?

Quia malus es.

Omnēs quidem malī sumus; at ego tē peior nōn sum. Nēmō igitur rīdet, nisi aliquem irrīdeat?

Nōn sīc intelligō; sed quī sōlus rīdet (ut saepe audīvī) aut stultus est, aut aliquid malī cōgitat.

Ista sententia cuius sit nesciō; sed cuiuscunque sit, nōn est perpetuō vēra: tamen admonitiōnem tuam in bonam partem accipiō, tēque moneō vicissim, ut caveās suspīciōsus esse; ‘Nam timidīs et suspectīs aptissima mors est’, ut est in mōrālī nostrō carmine.

Meminī: bonī tamen cōnsulō admonitiōnem tuam.