Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Duodequadragesimum

Hodiē tē nōn vīdī in conciōne; quid id sibi vult?

Quid sibi velit nesciō, ego tamen interfuī.

Nārrā mihi quae mandāstī memoriae.

Nōn est tuum ā mē ratiōnem exigere.

Ego quidem nōn exigō, vērum id rogō, ut memoriae causā cōnferāmus ūnā.

Mālim nunc sōlus recordārī. Audiēs mē (sī volēs) cum praeceptor ante prandium nōs interrogābit.

Quid malī esset, sī nunc inter nōs eā dē rē cōnferēmus?

Nihil malī esset, fateor; sed nunc mihi nōn libet.

Tua igitur tē libīdō regit.

Omitte mē; cūr molestus es?

Omittō sānē: sed audī ūnum verbum, Nōn decet puerum esse tam mōrōsum.

Nec puerum decet esse tam molestum.