Colloquia Scholastica - Liber Secundus - Colloquium Vicesimum Duodetricesimum

Quandō rediistī domō?

Tantum redeō.

Ubī est frāter tuus?

Mānsit domī.

Cūr mānsit?

Ut prandēret cum patre.

Tū vērō cūr etiam nōn mānsistī?

Iam pranderam cum patre.

Quis vōbīs ministrābat?

Ancilla.

Quid māter? ubi erat?

Etiam domī, sed occupāta.

Quā in rē?

In recipiendō trīticō, quod nōbīs advectum fuerat.

Quandō redībis domum?

Cum accersar ā patre.

Quō diē istud erit?

Fortasse hinc ad quātuor diēs.

Cūr vōs tam saepe commeātis?

Sīc volunt parentēs.

Quid agitis domī?

Quod iubēmur ā parentibus.

Sed interim perit vōbīs studiōrum tempus.

Nōn omnīnō perit.

Quid igitur?

Quotiēs pater nōn est necessāriō occupātus, omnibus hōrīs exercet nōs, māne, ante et post prandium, ante coenam, ā coenā satis diū, postrēmō etiam antequam cubitum eāmus.

Quibus rēbus vōs exercet?

Exigit ā nōbīs ea potissimum quae tōtā hebdomade in scholā didicimus; themata nostra īnspicit, ac dē iīs nōs interrogat; saepe dat nōbīs aliquid modo Latīnē, modo Anglicē dēscrībendum; interdum etiam nōbīs prōpōnit brevem sententiam vernāculō sermōne, quam Latīnē vertāmus; interdum contrā iubet aliquid Latīnum Anglicē reddere; postrēmō, ante cibum et post, semper ex Bibliīs Anglicīs aliquid legimus, idque tōtā praesente familiā.

Nihilne dē Catēchismō interrogat?

Id facit omnī diē Dominicō, nisi forte domō absit.

Mīra nārrās, sī modo vēra.

Īmō, sunt longē plūra quam tibi nārrāvī: sum enim oblītus mōrum cīvīlitātem, dē quā etiam admonēre nōs solet in mēnsā.

Cūr pater vester tantum sūmit labōrem in vōbīs docendīs?

Ut sīc intelligat num in scholā operam lūdāmus, et tempore abūtāmur.

Mīra hominis dīligentia, atque adeō prūdentia! Ō quam dēvīnctī estis Patrī coelestī quī tālem patrem in terrā dēdit vōbīs!

Faxit ille, ut hoc et caetera eius beneficia nunquam oblīvīscāmur.

Bonum et pium est istud optātum; cūrā ut habeās nōn modo in ōre, sed in animō etiam magis.

Quod mē tam fidēliter monēs, habeō tibi grātiam.

Bene monendī officium dēbēmus omnibus, sed maximē frātribus.

Frātribusne igitur sōlīs?

Eōs potissimum frātrēs hīc dīcō, quī ex fide in Chrīstum nōbīs coniūnctī sunt.

Rēctē iūdicās: sed vīsō num frāter domō tandem reverterit; nam ad cessandum prōmptus est plūs satis.