Dialogi Sacri - Dialogus Vicesimus Quartus
Gabaonītae. Ios. 9.
Iosua dēceptus ā Gabaonītīs, foedus pacīscitur cum eīs.
Persōnae:
Gabaonītārum lēgātī, Iosua
Gabaonītārum lēgātī, Iosua
Gabaonītārum lēgātī
Adsumus hūc ē fīnibus remōtīs, Iosua et Isrāēlītae, missī ad faciendum foedus vōbīscum, sī vōbīs ita
vidētur.
Iosua
Fortassis habitātis in fīnibus hīs; quod sī est, nōn est nōbīs fās inīre foedus vōbīscum.
Lēgātī
Nōs quidem parātī sumus dēdere nōs in tuam potestātem.
Iosuā
Cuiātēs estis et unde adestis?
Lēgātī
Adsumus ex terrā admodum remōtā hinc, mōtī nōmine Iōvae Deī vestrī. Audīvimus enim fāmam eius et quanta
facinora ēdiderit in Aegyptō, utque accēperit duōs Amorraeōs rēgēs transiordanīnōs, Sehōnem Heseboniōrum et
Oggum Bassānae, apud Astarōta. Hāc dē causā mandāvērunt nōbīs nostrī senātōrēs et ūniversī nostrātēs, ut
sūmptō viāticō venīrēmus obviam vōbīs, oblātūrī vōbīs servitium nostrum et pactūrī foedus vōbīscum. Atque
ecce pānēs quōs domī sūmpsimus in commeātum, cum sumus profectī ad vōs, quī iam marcuērunt mūcuēruntque, ut
vidētis. Hae quoque lagēnae, quās replēvimus novās, vidētis ut sint lacerae. Vestīmenta etiam et calceī
nostrī iam dētrīta sunt longitūdine itineris. Quārē nōlīte putāre nōs meditārī dolum ūllum: bonā fide
agimus, et ut rēs est sīc loquimur.
Iosua
Ergō compōnēmus pācem vōbīscum vōsque cōnservābimus, et id iūreiūrandō cōnfirmābimus.
Sententia
Et piī interdum falluntur. Nam quō minus sunt ipsī malitiōsī eō facilius crēdunt aliīs eōs aestimantēs ex suō ingeniō. Itaque cavenda piīs est crēdulitās et cum columbīnā simplicitāte coniungenda est serpentīna āstūtia.
Et piī interdum falluntur. Nam quō minus sunt ipsī malitiōsī eō facilius crēdunt aliīs eōs aestimantēs ex suō ingeniō. Itaque cavenda piīs est crēdulitās et cum columbīnā simplicitāte coniungenda est serpentīna āstūtia.