Dialogi Sacri - Dialogus Secundus
Caīnus. Gen. 4
Deus Caīnum damnat ob frātricīdium.
Persōnae:
Iōva, Caīnus
Iōva, Caīnus
Iōva
Cāīne, ubi est Abēl frāter tuus?
Caīnus
Nesciō: numquid ego sum cūstōs frātris meī?
Iōva
Quid fēcistī? Ipse sanguis frātris tuī edit ad mē clāmōrem dē terrā. Quamobrem uterīs terrā īnfēstā,
ut quae apertō ōre hauserit sanguinem frātris tuī, dē tuā manū, ea nōn praebeat amplius vim suam tibi
colentī. Tū errābis vagus per orbem terrārum.
Caīnus
Mea culpa est maior quam ut possit remittī. Ēn ego hodiē exterminātus ā tē ex ipsō solō terrārum
errābō vagus per orbem terrārum, fugiēns tuum cōnspectum: ita ut quī proximus invēnerit, mē interficiat.
Iōva
Immō vērō quīcunque interfēcerit Caīnum subībit poenam septuplī. Quārē appōnam tibi hanc notam, nē sī
quis incīderit in tē, perimat tē.
Sententia
Iniūstī nequeunt ferre iūstōs. Quae clam perpetrantur, palam pūnientur.
Iniūstī nequeunt ferre iūstōs. Quae clam perpetrantur, palam pūnientur.